wil ik niet’, ‘lust ik niet’ of ‘hoef ik niet, ik heb geen honger’

Het duurt vaak niet lang voordat een kind in deze fase komt. Als ouder kan je er soms raar van opkijken als je kind opeens aangeeft iets niet lekker te vinden wat hij of zij vorige week gewoon nog zonder moeite op smulde. Of misschien is jouw kind eigenlijk nooit een makkelijke eter geweest.

Veel ouders zullen het wel herkennen. De strijd aan tafel met een koppige peuter of kleuter die zijn bord niet wil leegeten, altijd zijn groente laat staan of alleen maar zoete dingen wil eten. De sfeer aan tafel wordt er niet gezelliger op en als ouder wordt je steeds ongeruster of je kind wel genoeg eet.


Dwing je kind niet om te eten.

Heb geduld.

Het wennen aan nieuw of ander voedsel is een heel avontuur voor een kind. Wat voor ons vanzelfsprekend is, zoals bijvoorbeeld een stukje brood doorslikken is dit niet voor een opgroeiend kind. Nee, een kind dwingen om te eten kan juist het totaal tegenovergestelde gevolg hebben wat je als ouder probeert te bereiken. In mijn ervaring in het werken met kinderen heb ik gemerkt dat het voor een ouder soms best frustrerend is als je kind niet wil eten. Na veel pogingen weigert het kind nog steeds en je wil er toch echt voor zorgen dat jouw kind voldoende voeding binnen krijgt. Compleet begrijpelijk, echter heb ik gemerkt dat dwingen tot eten behoorlijk traumatiserend voor een kind kan zijn.

  1. Doordat het eetmoment voor een kind stressvol en vervelend wordt zal hij of zij echt niet beter gaan eten. Het kind krijgt juist een negatieve associatie met eten en de strijd zal hierdoor alleen maar groter worden. Het is belangrijk als ouder om een veilige situatie te creëren voor je kind, door hem of haar te dwingen om te eten creëer je het tegenovergestelde effect.
     
  2. Een kind ontdekt bijvoorbeeld ook dat hij met zijn gedrag aan tafel of door het weigeren van eten bepaald gedrag bij zijn ouders kan loskrijgen. Ook negatieve aandacht is aandacht en kinderen hebben al snel genoeg door dat zij op deze manier de macht hebben. In mijn ogen is dit echt het laatste wat je wilt dus probeer rustig en positief te blijven.

In het artikel ‘De smaakontwikkeling van een kind’ beschreef ik hoe de smaak van een kind zich ontwikkeld. Ook kon je hier lezen dat het voor kinderen soms echt even wennen is voordat ze nieuwe smaken kunnen waarderen.


Hoe ga je hier dan wel mee om?

Kinderen leren dat ze controle hebben.

Een kind dat opgroeit ontwikkeld sterk zijn eigen persoonlijkheid. Hij ervaart dat hij met zijn gedrag bepaalde situaties kan beïnvloeden, op positief en negatief vlak. Het kind wil eigen keuzes maken in het leven, waarmee en met wie hij speelt, wat hij aandoet en inderdaad, wat hij wel of niet eet. Onthoudt goed dat dit vaak een opstandige fase is waar elke peuter/kleuter doorheen zal gaan.

Een kind eet opeens minder.

Eet je kinderen opeens minder dan in zijn eerste levensjaar? Dit is helemaal niet gek. Een kind maakt in zijn 1ste levensjaar een enorme en snelle groei door en heeft hierdoor ontzettend veel behoefte aan voeding. Daarna zal het kind blijven groeien, maar minder snel en zal daardoor automatisch minder behoefte hebben aan voeding. Een verandering in de eetbehoefte van je kind hoeft dus niet meteen zorgwekkend te zijn.

De afspraak ‘we proeven alles’.

Wat ik belangrijk vind is dat we onthouden dat een kind zijn eigen mening mag hebben en ook mag uiten dat hij iets niet lekker vindt. Wat ik altijd als afspraak had met de kinderen waar ik mee werkte was dat het oké is als ze iets niet lusten, maar dat ik wel wilde dat ze het proefde. Waarom ik dit deed? Je geeft kinderen de vrijheid om bij zichzelf te blijven door te kunnen uiten dat ze iets niet lekker vinden, maar ik kon er op die manier toch voor zorgen dat zij het eten wel proefde. Bij sommige smaken heeft het namelijk wat tijd nodig en een aantal keer proeven voordat een kind de smaak kan waarderen. Door dit keer op keer aan te blijven bieden zal het lichaam hier langzaam aan wennen en zal het kind hier mogelijk een positievere associatie bij krijgen.

Bied alternatieven aan.

Een kleine wijziging in de manier van bereiding kan ook al veel verschil maken. Veel kinderen vinden gekookte groente vaak minder lekker dan rauwe groente. Of misschien vinden ze aardappeltjes in de oven wel lekkerder dan gekookte aardappelen. De structuur van de voeding is in dit geval vaak anders en dat kan nou net het verschil maken.

Wat ook helpt is door de nadruk te leggen op de voeding die een kind wel lust en dit te mengen met iets wat hij of zij minder lekker vindt. Doordat de smaken van wat het kind wel lust overheersen zal hij of zij minder moeite hebben met het eten van deze maaltijd. Onbewust went het lichaam ook aan de smaken waar het kind een afkeer voor heeft.

Wees positief.

Het is belangrijk dat kinderen geen negatieve associatie krijgt bij eten of het etensmoment. Wat je als ouder het beste kan doen om dit te bereiken is om geduld te hebben, hoe lastig en frustrerend dit soms ook kan zijn. Beloon kinderen door complimentjes te geven over wat het kind wel eet of probeert! Probeer tijdens het eten te kletsen en de aandacht af te leiden van het eten. Hierdoor zorg je voor een ontspannen en gezellige sfeer. Door positief te blijven zorg je ervoor dat jouw kind niet de macht krijgt over het eetmoment.


Volgen jullie Healthy Wanderlust al op Facebook?
Gebruik #healthywanderlust als je één van mijn gerechten maakt, super leuk om te zien!

Liefs, Merel

Pin It on Pinterest

Share This