“Niet nog meer afvallen hoor Merel!”
Met verbaasde ogen kijk ik haar aan. “Nog meer afvallen?”. “JA, elke keer als ik je zie ben je dunner!” zegt die ene vriendin tegen mij. Ik realiseer mij dat ik haar nu nog verbaasder aan kijk. Tot er op dat moment weer dat belletjes van binnen gaat rinkelen. Ah, daar gaan we weer. Een random opmerking richting mijn eet- en leef gewoonte. Check!
Toen ik een aantal jaar geleden het roer omgooide (bij wijze van spreken dan) en mij meer en meer begon te verdiepen in gezonde voeding begonnen mensen in mijn omgeving dit ook steeds meer te merken. Niet heel gek overigens, want opeens was ik het meisje dat altijd haar eigen lunch mee nam naar het werk en de gebruikelijke snack af en toe bewust oversloeg. Dit was ook het moment waarop mensen vaak een vragenvuur opende, want wat ik deed en at was wel even anders dan ze van mij gewend waren. Prima natuurlijk, maar ook de gebruikelijke “Doe niet zo gek“, “Je moet wel genieten hoor” en “Je ziet er toch goed uit?” opmerkingen waren mij niet meer vreemd.
VOEL JIJ JE DOOR MIJ AANGEVALLEN?
Een tijd lang vond ik het enorm lastig om hiermee om te gaan. Waar bemoeide iedereen zich toch mee? Natuurlijk waren er een genoeg lieve mensen in mijn omgeving die het juist heel goed vonden waarom ik deed wat ik deed en een aantal vriendinnen bewandelde zelfs samen met mij hetzelfde ‘gezonde’ pad. Wil je weten wat het moment was dat ik stopte met luisteren naar de mening en opmerkingen van andere in mijn omgeving? Toen ik besefte dat de manier waarop ik over ‘gezond’ eten sprak en dacht, de manier waarop ik at en wat ik deed soms als aanval door andere werd gezien. Hier was ik mij totaal van bewust, want ik veroordeelde toch nooit iemand anders op basis van zijn of haar eet- en leefgewoontes?
Ik zal je een voorbeeld geven. Toen ik laatst in een restaurant zat en zei dat ik voor de maaltijd salade ging kreeg ik de reactie “Jezus Meer, je mag ook wel genieten hoor, neem gewoon die burger als je dat wilt!“. Dat ik voor de maaltijd salade met warme geitenkaas koos, omdat ik dat ook daadwerkelijk het lekkerste op de kaart vond werd zo van tafel geschoven, zonder pardon kreeg ik deze opmerking naar mij hoofd. Waarop de opmerking “Nou, dan moet ik maar weer gezond meedoen he” volgde.
Wederom realiseerde ik mij dat dit niet perse ging om MIJN keuze voor de maaltijd salade, maar omdat ZIJ graag die burger wilde, maar zich bezwaard voelde om dit te bestellen, omdat ik in haar ogen voor de gezonde optie koos. Dat deze maaltijd salade bedolven onder geitenkaas misschien niet eens een gezondere keuze was laat ik maar even terzijde. Persoonlijk vind ik het alleen maar vervelend als iemand dat gevoel krijgt (ik begrijp het wel, want dit heb ik zelf ook wel eens ervaren), maar ik realiseer mij ook heel goed dat dit niet mijn ‘schuld’ is, want ik zal nooit iemand beoordelen of veroordelen op bijvoorbeeld zijn keuzes in een restaurant. Sterker nog, ik ben daar vaak niet eens mee bezig, want: keuzestress. En ik zal nooit zeggen: neem die burger niet, sterker nog: geniet!
misschien herken jij het wel…
Dus lieve jij, misschien is dit wel mijn manier om tegen jou te zeggen; laat je nooit gek maken door de mening van andere of door de sociale druk als het gaat om gezond eten. Of je nou elke dag 10 hamburgers naar binnen schuift of alleen maar op salades leeft (bij wijze van spreken he), mensen zullen altijd wel een mening hebben. Niks mis mee, maar deze ongevraagde ongezouten mening gaat jou misschien (zonder dat zij zich hier bewust van zijn) niet in de koude kleren zitten. Wat ik je wil meegeven is dat zolang jij je goed voelt bij jouw eet- en leef patroon en je goed voor jouw lichaam zorgt je vooral moet blijven doen waar jij je goed bij voelt. Liefs.
Mooie column! Ik denk dat je zeker een punt hebt 🙂
Leuk om te horen Janna en dankjewel voor het mooie compliment! Altijd leuk om te horen 🙂 Fijne dag! Liefs, Merel
Zooooo enorm herkenbaar! En ik ben ook gekker op salade geitenkaas dan op hamburgers. Heb je wel eens geprobeerd iets ‘ongezonds’ te snacken, dan krijg je ook commentaar 😉
Dankjewel voor je reactie Hanneke, sorry voor mijn late reactie! Dat laatste herken ik ook heel erg, dan krijg je opmerkingen al "Oh, mag je dat wel?" Vermoeiend soms he? 😉 Liefs, Merel