Ik was 10 toen ik voor het eerst ongesteld werd. ‘Wow, jong!’ zul je wellicht denken. Yes, dat was het ook! Maar omdat ik niet beter wist nam ik het allemaal maar voor lief. Zeker toen mijn moeder er juist heel erg blij mee was.. Ik weet nog dat ik in de stress schoot op het ‘moment suprême’, maar nee, mijn moeder zei tegen mij dat ik nu een ‘echte vrouw’ was geworden. Oke oke.. als 10-jarige luister je natuurlijk maar naar je moeder. Pas veel later begon ik mij af te vragen of de anticonceptiepil invloed had op mijn onrustige huid. Lees je mee?
DE ANTICONCEPTIEPIL EN EEN ONRUSTIGE HUID
De periode na de start van de anticonceptiepil:
Maar goed, to make a long story short: omdat ik regelmaat en minder last van buikpijn toch wel heel fijn zou vinden, startte ik op advies van mijn moeder en huisarts rond mijn 11e met de anticonceptiepil. In de periode die volgde kwam ik niet alleen in de pubertijdsfase, maar kreeg ik daarbij ook steeds meer last van een onrustige huid.
Zo kreeg ik puistjes; met name op mijn kin en kaaklijn. Lange tijd heb ik dit gewijd aan mijn pubertijdsfase. Echter, werd mijn onrustige huid maar niet minder. Nooit dacht ik dat de anticonceptiepil hier mogelijk een rol in zou kunnen spelen (zeker omdat er altijd werd gezegd dat de anticonceptiepil juist zou helpen bij acne of een onrustige huid). Toen ik 18 werd en nog steeds episodes had met ‘uitbraken’ was ik er best wel klaar mee. Mijn onrustige huid zorgde voor onzekerheid en ik zat daardoor niet lekker in mijn vel. Ik gebruikte dan ook de nodige make-up om de boel te verhullen. Dit werd er natuurlijk ook weer niet beter van, want ik stopte mijn huid gewoon dicht. Handig Lotte! Not!
‘Ik ben er klaar mee’
Ik bereikte een punt waarop ik helemaal klaar was met die ‘stomme anticonceptiepil’.
Ik besloot eens te kijken wat het effect zou zijn als ik de anticonceptiepil niet meer zou slikken. Nou, ik kan je zeggen; dat heb ik geweten! Ruim twee jaar lang heb ik het gevoel gehad dat het alleen maar erger werd. Zo kwamen de puistjes vaker én meer terug en op mijn 20e/21e zorgde dit alleen maar voor nog meer onzekerheid. De pubertijd kon het niet meer zijn, maar wat dan wel?
Oke, dan ga ik maar weer onderzoeken of het iets te maken zou kunnen hebben met voeding. Ik ging dus weer enthousiast aan de slag met het weglaten van zuivel, varkensvlees, chocolade etc etc. Of wel; ik liet alles weg wat mogelijk in verband stond met acne of puistjes. En? Hielp dit wel? Nope! Helaas haalde ook dit weinig uit. ‘Wat nu?’ dacht ik. Want ja, er zijn genoeg periodes geweest waarin ik er alleen maar radelozer van werd.
Afbeeldingen afkomstig van Shutterstock
Ik koos voor een andere mindset:
Totdat ik op een koude winteravond met een groen kleimasker op mijn gezicht (want ja, ook dit zou mogelijk helpen) eens ben gaan terugdenken. Gaan terug denken over het verloop van mijn onrustige huid en de vele jaren dat ik de anticonceptiepil heb geslikt (en vaker heb doorgeslikt!). Waar ik al vrij snel op uit kwam, was dat ik merkte aan mijn lichaam dat al die jaren de anticonceptiepil slikken voor het nodige disbalans had gezorgd en dat dit ook een grote impact heeft gehad op mijn hormoonhuishouding. Lees: hunkering naar suiker, krampen, prikkelbaar/chagrijnig zijn.
Maar weet je wat ik ook merkte? Dat al deze symptomen bij elke menstruatie in de aflopen maanden wél minder was geworden (na het stoppen met het gebruiken van de anticonceptiepil). Zou dit dan misschien ook gelden voor mijn huid? Die avond was voor mij het moment waarop ik met mezelf afsprak om geduld te hebben. ‘Geduld?’ hoor ik je denken. Yes, goed gelezen! Geduld!
En wat denk je? Yes! Ik had gelijk!
Met de tijd werd mijn huid rustiger, kreeg het zijn glans terug en had ik lang niet zoveel ‘uitbraken’ als dat ik voorheen had. ‘Zal het dan toch ooit goed komen?’ was mijn gedachte.
En nu?
Nu ben ik 24, leef ik gezond en eet ik wat ik wil én heb ik amper nog last van een onrustige huid of puistjes. En als ik deze dan toch heb, dan is het tijdens mijn periode (lees: de periode waarin hormonen altijd van slag zijn) en blijft het bij een aantal kleine onrustige plekjes. Voor mij is dat hét bewijs dat al die jaren van het slikken van de anticonceptiepil dusdanig veel impact heeft gehad op mijn hormonen en dat mijn lichaam ruim 5(!) jaar de tijd nodig heeft gehad om zichzelf te herstellen en om haar natuurlijke huishouding terug te krijgen.
Waar ik na het stoppen met het slikken van de anticonceptiepil een aantal jaar onregelmatig (tot niet!) ongesteld werd, ben ik nu netjes elke maand ongesteld, is de periode minder lang, heb ik veel minder bloedverlies en zijn mijn krampen helemaal weg. Dit in combinatie met natuurlijke voeding, lekker bewegen en gezonde leefstijl kan ik je het volgende vertellen: mijn huid is beter dan ooit tevoren!
Bekijk HIER alle gastartikelen.
Lees ook: Overstappen op hormoonvrije anticonceptie?
Dit artikel is geschreven door Lotte Valkenburg.
